متن آدم بی رگ و ریشه ~ متون و اشعار اصالت و نداشتن ریشه

در این بخش از سایت گلستان فان قصد داریم شعر و متن درباره آدم بی رگ و ریشه و اصلت را برای شما دوستان قرار دهیم؛ همچنین متونی درباره اصالت داشتن قرار خواهیم داد تا شما دوستان با استفاده از این متون به مخاطب خاص خود یادآوری کنید که اصالت داشتن یعنی چه! با گلستان فان همراه شوید.

متن آدم بی رگ و ریشه

این که تن به انجام هر کاری نمی‌دم

به این معنی نیست که نمیتونم

از بی‌عرضگی‌ام نیست، از  اصالت خانوادگیمه

اینو باید بفهمی رفیق بی رگ و ریشه

اصالت رو نه میشه به ارث برد، نه میشه خرید

نه میشه اداشو درآورد،

و نه میشه با بَزَک و دوزَکِ ظاهری بهش رسید …

اصالتِ واقعی، به محیطِ زندگی ما،

تربیت و تلاشِ فردیِ ما برای دونستن

و تغییر در جهت انساﻥِ بهتر شدن بستگی داره …

این که تن به هر کاری ندیم، بی‌عرضگی نیست. اینو بفهم بی رگ و ریشه

یکی از اصلی‌ترین

پایه‌های شخصیت سالم

داشتن اصالت است.

اصالتی که داشتن رو آدم های بی رگ و ریشه نمی فهمن!

عاشق رگِ‌ دست میشید، واسه همینه بهتون خیانت می‌کنن دیگه

دنبال رگ‌ و ریشه و اصالت باشید نه دنبال آدمای بی رگ و ریشه

اصالت رنگ و رو رفته‌ی این طبل شکسته!

و جز جز می‌کند صدای تنورِ مضرابم!

در اصل این اصالت

گنجی نهفته است ز تاریخ

با اصل و اصالت که کمر خم نشود

از اصل نه، بلکه ما ز اسب افتادیم…

بهشت آینه‌داران پر از غزل‌خوانی است

بنای حفظ اصالت به عهد و پیمان است…

برای اصیل بودن کافی است که دروغ نگویی،

آغاز اصالت خوب همین است که

نخوای چیزی باشی که نیستی…

ویتگنشتاین

من هر چی آدمِ با اصالت دیدم

فقط از رفتارشون فهمیدم که

کی و چی بودن و هستن

نه از ادعاهاشون

آره… اینه فرق آدم بی اصالت و بی رگ و ریشه با ما…

نگذار هر کس از راه رسید با ساز دلت

«تمرین نوازندگی کند» دل تو

قداست دارد دل تو حرمت دارد اگر که

ساز دلت را به هر کس بسپاری روحت

می‌رنجد و ناکوک می‌زند

تجربه نشون داده تو هر طور باشی،

مردم طور دیگه ای فکر می‌کنند…

پس خودت باش

دنیا اصالت را ستایش می‌کند نه بی اصالتی را…

ما

سه چهارم از اصالت خود را

به قیمتِ شبیه شدن به دیگران

از دست می‌دهیم.

آرتور اسکوفنر

اصالت مجموعه‌ای از انتخاب‌هایی است که باید هر روز انجام دهیم. انتخاب برای نشان دادن خود واقعی بودن است، انتخاب صادقانه بودن. انتخابی که به خود واقعی ما اجازه می‌دهد دیده شود. برنا براون

صداقت بهترین سیاست است. اگر افتخار خود را از دست بدهم، خودم را نیز از دست می‌دهم. ویلیام شکسپیر

زندگی را می‌توان از ما سرود

هم در آغاز پرش هم در فرود

با صداقت از اصالت پر شوی

بر کمالت لحظه‌ها گوید درود

می‌گویند با هر

کس باید مثل خودش

رفتار کرد!

شما گوش نکنید

نگذار برخورد نادرست

آدم‌ها

اصالت و طبیعت

تو را خدشه‌دار کند

اگر جواب هر جفایی

بدی بود که داستان

زندگی ما خالی از آدم‌های

خوب می‌شد

آدم ندید بدید دنیارو هم به پاش بریزی بازم

دنبال این و اونه ولی آدم با اصلت یه احترامِ

کوچیک ببینه جبران میکنه

بحث لیاقت نیست، بحث اصالته!

سه تا «خ» را هیچ‌وقت فراموش نکن؛ خدا، خوبی، خنده

از سه تا «ج» همیشه بترس: جهل، جنگ، جفا

برای سه تا «و» ارزش قائل باش: وقت، وفاداری، وجدان

تو زندگی عاشق سه تا «ص» باش: صداقت، صلح، صفا

سه تا «الف» را در زندگی از دست نده: امید، اصالت، ادب

سه تا «ش» تو زندگی خیلی تاثیر داره: شکر خدا، شانس، شهامت

با همه درد و غم و ملالت انسان

چیست در این زندگی رسالت انسان

بر اثر بندگی رب جلیل است

مرتبه ی آدم و جلالت انسان

گر ز نعیم بهشت دیده بپوشید

راه به دوزخ برد حوالت انسان

سوره به سوره ببین کتاب مبین را

قول خدا بهر استمالت انسان

دوری از حق دلیل نفس پرستیست

اینهمه غافل مشو ز حالت اسنان

قصه ی نمرود را بخوان و بیندیش

عجب بشر بنگر و رذالت انسان

گفت خدا کادمی ظلوم و جهول است

اصل چنین است در

جهالت انسان

بنده ی خودبین زند صلای اناالحق

وه به کجامی رسد ضلالت انسان

نیست اصالت به جز اصالت الله

بی خبران پیرو اصالت انسان

که می آید بگرید تا بگویم

از اصالت های خشکیده

که در آذین شب های دراز دی

مرا از خود جدا کردند

و با بی مهری قانون دیگر

آشناکردند

کجایی کاوه تا بار دگر

از نو بسازی یک اصالت را

و در مرگ اصالت ها

مرا با سوز آوازت

بگریانی…

اصالت واقعی

این نیست

که ریشه در کدامین خاک داری

اصالت واقعی

این است

که گذشته تیره خود را

مبدل

به

آینده ی روشن کنی

پی نوشت :

به خاطر داشته باش

حقیقت

همیشه پشت سیاهی ریا و دروغ

در حال درخشیدن است

به

نور خورشید همیشه معتقد باش

اصالت تجارت و خریدو فروش بازرگانی

نیست

اصالت ریشه وبنیاد هرآدم بزرگ است

بااصالت کوه زرمیگردد بااصالت سنگ

لعل میگردد

آدم بزرگ هیچ گاه کوچک نمی شود

آدم کوچک هیچ زمانی بزرگ نمی شود

آدم کوچک اگر روزی بجایگان رفیعی

رسید هم جایگاه را خراب می کند وهم

خودرا هلاک می کند وهم دنیای دیگران

ب آب آتش می کشد لعن ونفرین برای

برای خود بیاد گارمیگذارد مانند شمرو

یزیدو معاویه ملعون خبیس بدبنیاد

دل نوشته از فاتح اصفهانی محمود

 مثل یک بنده ى ناپاک، یا مثِ ذاتى مقدس

من همینم که مى بینى، خودمم نه مثل هیچکس

من همینم که مى بینى، که مى خواد خودش بمونه

این که یک عمرى تنش رو، روح ِزخمیش مى کشونه

هر کى دنیایى بزرگتر، از رو مهربونى ساخته

خونه ى خوشبختى هامو، واسه من ویرونى ساخته

حالا با هر چى که بودم، من همینى ام که هستم

تو که آینه بودى دیدى، پیش تو چه جور شکستم

اگه جنگل هم که باشم، خاکِ این کویر و مى خوام

براى عروج ِروحم، این تن ِحقیر و مى خوام

واسه تو دریا بزرگه، واسه من مثل یه قطره ست

دریا خشکى بود اگر که، قطره قطره نمى پیوست(*)

واسه تو اگر که پوچم، میون ِ بود و نبودم

مى دونم هر چى که هستم، با اصالته وجودم

گریه ى یه بغض ِخالى، بهتر از حرفِ نگفته ست

یه کویر بهتر از اسم ِ، صد تا باغ ِنشِکفته ست

مثل یک بنده ى ناپاک، یا مثِ ذاتى مقدس

من همینم که مى بینى، خودمم نه مثل هیچکس

حالا با هر چى که گفتم، بگو مى رى یا مى مونى؟

هنوزم پوچ و عبث یا، با اصالتم مى دونى؟

متن درباره آدم بی شخصیت و بی رگ و ریشه

همه چیز عوض شده جز تو

جانم، تو از اول هم عوضی بی شخصیت و بی اصالت بودی…

تحویل گرفتن بعضیا

زیر پا گذاشتن شخصیت خود آدمه

میدونی آدم بی شخصیت، بی اصالت و بی رگ و ریشه کیه؟ همونی که وقتی سرت به سنگ میخوره، میاد و میگه که دیدی بهت گفتم؟ دیدی حرف من اتفاق افتاد؟ دیدی هرچی من بگم همون میشه؟ اینجور آدما شعوری ندارن که وقتی که کسی ناراحته نباید با دیدی گفتن ها عذاب اون رو بیشتر کنن. کاش بشه که ما آدما شخصیت این رو پیدا کنیم که وقتی هم که حرفی به کسی زدیم و اون عمل نکرد و بعد سرش به سنگ خورد، به جای اینکه بیایم با دیدی گفتن ها نمک روی زخمش بپاشیم، باهاش همدلی کنیم.

به هر آدمی پیله نکنین، توهم پروانه شدن می‌گیرتشون

کسی رو که دوست داری این قدر نبر بالا که دست خودتم دیگه بهش نرسه …

محبت و زمان

دو سرمایه گران قدر زندگی هستند

هرگز این سرمایه‌های

عظیم فردی را برای افراد بی‌لیاقت و بی اصالت

و متظاهری که شما را به بازی می‌گیرند

تلف نکنید…

در غیر این صورت فقط سرخوردگی، ندامت

و پشیمانی برایتان می‌ماند.

آدمای بی شخصیت و بی اصالت همون اول ممکنه خودشون رو نشون ندن بلکه به مرور زمان و کم کم شخصیت واقعیشون برات رو میشه. بی شخصیتای واقعی خوب بلدن رول آدمای با شخصیت رو در بیان و برات تر و تمیز نقش بازی کنن. اما همینکه یه مدتی میگذره، ذات واقعیشون رو میشه و اون موقع تازه میفهمی که شخصیتشون چقدر سطح و لول پایینی داشته.

تو

با هر سیب کرم خورده‌ای

وسوسه می‌شوی

برو تو از بهشت قلب من رانده شدی

در بهشت ماندن

لایق هر کس نیست

بعضیا هم مثه این دیوارای تازه رنگ شده می‌مونن

فقط هستن… ولی نمیشه بهشون تکیه کرد

اگرم تکیه کنی سر تا پای خودتو کثیف کردی

برای آدمای بی اصالت مهم نیست که چه اتفاقی قراره بیفته و چه پیش آمدهایی قراره رخ بده. اونا در هر صورت چیزی که نباید بگن رو میگن و حرفی که نباید بزنن رو به زبون میارن. پس چرا با همچین آدمایی هنوز در ارتباطی؟ قبل از اینکه با کسی وارد رابطه بشی اول از شخصیتش مطمئن شو تا مبادا روزی با زبونش کاری کنه که تو برنجی و ناراحت بشی.

هیچ وقت سعی نکن که یک مسئله ای که دوست نداری هیچ کس بدونه رو به یک آدم بی شخصیت و بی رگ و ریشه صرفاً از روی درد و دل کردن و … بگی! وگرنه روزی ممکنه زبون اون به کار بیفته و از تموم این درد و دل ها بر علیه تو استفاده کنه. اگه این رو نمیخوای، پس سعی کن که اول در مورد شخصیت آدما مطمئن باشی و بعد باهاشون در مورد یک موضوع خاص حرف بزنی.

دست می گذارند

روی نقطه ضعف هایت

و آنها را بزرگ و بزرگتر می کنند

و هر کاری که لازم باشد می کنند

تا تو را کوچک

و بی رنگ و کدر نشان دهند

فریب ظاهرشان را نخور

این آدمها ” آینه ” نیستند،

” شیشه خرده ” اند…

زهردارترین زبون ها هم میرسه به آدمای بی شخصیت و بی رگ و ریشه. کسی که شخصیت نداشته باشه براش مهم نیست که چی به زبون میاره و چی میگه. اون فقط مثل رادیو حرف میزنه و اینکه چی میگه و چی از دهنش خارج میشه اصلا مهم نیست. سعی کن از اینجور آدمی فاصله بگیری وگرنه تو جایی که فکرش رو هم نمیکنی زبون اون دقیقا بر علیه تو میچرخه.

لیاقت می‌خواهد واژه “ما” شدن

لیاقت می‌خواهد “شریک” شدن

تو خوش باش به همین “با هم” بودن‌های امروزت

من خوشم به خلوت تنهایی‌ام

تو بخند به امروز…

من می‌خندم به فرداهایت ای بی رگ و ریشه…

آدمی که زبونش دست خودش نباشه بی شخصیته و مهمتر از اون بی رگ و ریشه است! تموم شد و رفت. کسی که شخصیت داشته باشه میدونه که در هر جایی چه چیزی رو باید به زبون بیاره. این آدم میدونه که کجا باید سکوت کنه و کجا باید حرف بزنه. اون همیشه دهنش باز نیست و تلاوت نمیکنه بلکه در زمان لازمش زبونش باز میشه.