شعر آرامش~ گلچین زیباترین اشعار خاص آرامش دهنده

در اینجا تعدادی شعر آرامش و آرامش دهنده زیبا را گردآوری کرده ایم. در ادامه گلچینی از اشعار خاص آرامش دهنده و حس آرامش را با هم بخوانیم.

فهرست موضوعات این مطلب

شعر آرامش زیباشعر کوتاه آرامش بخشاشعار آرام دهنده خاصشعر بلند آرامششعر تک بیتی آرامششعر آرامش زیبا

من برای رسیدن به آرامشتنها به تکرار اسم توبسنده خواهم‌کرد

من شوق قدم‌های رسیدن به تو هستمیک شهر دلش رفت که من دل به تو بستم!آرامش لبخند تو اعجاز تو این است…زیبایی تو خانه براندازترین است!

آن شب کنارت نشستم با فاصلهالفبای عشق را در قلبمدوباره و دوباره مرور کردماز قطره‌های باران برایت خواندماز اشک‌های شباهنگاماز ترانه‌های پاییزیدر نیمه شب یلداواژه‌ها سرودمهیچ نگفتینگاهت آرام و محجوبپشت فاصله‌هایمان را خالی می‌کردو سکوتت نقش زداولین شب آرامش رادر مهمانی دل‌هایمان…

در نگاهت چیزی هستجنسش را نمی‌دانمامادر من به نام آرامش متولد می‌شود

زیبایی توبرای من نان است و آبهمین‌طور آرامش خاطربا بودن توآن‌ها نمی‌توانندستاره‌ها را از رویاهایمان بدزدند

آرامش را ارزانی جسم خسته من کنکه من سخت محتاج آرامش هستمآرامشی که از دستان تو متبلور می‌شودهمان آرامشی است که ماه در شب‌های تاریکارزانی آب آبی برکه می‌کندو چشمان تو برق آرام آن را می‌دزددو ماهیان قرمز را به خوابی عمیق فرو می‌برد

شعر کوتاه آرامش بخش

آن‌گاه که تسلیم آغوشت می‌شومجغرافیایی خلق می‌شودبه نام آرامش

گرچه آشوبم ولی آرامش جان مراشانه‌های محکمت حتما کفایت می‌کند

در من ابری نهفته است که به آفتاب می‌خنددچترت را فراموش کن اگر به سوی من می‌آییفراموش کن اگر از آسمان غمی داریبا من این‌جا آرامش بی‌کران بارانی استکه از چشمان تو سال‌هاست می‌بارد

از ترانه‌های پاییزیدر نیمه شب یلداواژه‌ها سرودمهیچ نگفتینگاهت آرام و محجوبپشت فاصله‌هایمان را خالی می‌کردو سکوتت نقش زداولین شب آرامش رادر مهمانی دل‌هایمان…

می‌‌آییبا انار و آینه در دست‌هایتیک دنیا آرامش در چشم‌هایتو قناری کوچکی در حنجره‌ات

این‌جا باز رود آرامو تو آرام‌تر از رود روانمن دلم می‌خواهداین آرامش آبی رابَر هم بزنمتا دل من هم آرام شودتو بیا آرامش چشمانت رابا خروش دامن قسمت کنشاید یک لحظهیک آنآرام بگیرد دل افسرده منای نگاهت آرامروحت پاککاش می‌دانستیچه فسون‌هاست نهان در پس آن ناز نگاهاین چه شوریست فکنده‌ای به دل سوخته‌اممن خود افروخته‌اممن سراپا دردمو تو درمان همه درد منیدور باطل زده‌ام این همه عمرباز سرگردانمبی تو من حیرانمباز سرگردانم

شب می‌رود، روشن‌ترین خورشید می‌آیدآرامش و عطر درخت بید می‌آیددلواپسی، تردید، غم این‌جا نخواهدماندعید، طلوع، معجزه، امید می‌آید…

لبخند تو آرامش محض و دعای هر شبمو روی ماهت روشنی‌بخش شبان تار من

مثل ساحل آرام باشتا مثل تلاطم بی‌قرارت باشندمثل ساحل شویدوقتی کسی روی دل‌تان را خط خطی می‌کندو با چیزی حک می‌کند که ناراحت می‌شویدموجی از خوبی بفرستید و همه چیز را پاک کنیدشما ساحل آرامش شوید

اشعار آرام دهنده خاص

در تنهایی ابدی‌اتبه سکوت شب گوش فرا بدهکه دروازه‌ایبه سوی آرامش جهان است

و چه حس زیبایی‌ستدر عین بودندر عین زیستنبین تنگناهای زندگیدر کنار تو

آرامش شب نصیب کسانی کهدعا دارند، ادعا ندارندنیایش دارند، نمایش ندارندحیا دارند، ریا ندارندرسم دارند، اسم ندارند

تمام این روزهابا لبخندت آفتابی بودامادلتنگی آغوشت… رهایم نمی‌کندبه راستی…عشق بزرگ‌ترین آرامش جهان است

شب‌بخیر که می‌گوییتمام آرامش دنیا برای من می‌شودهر چه حس خوبحال خوبدر دنیا هست به سراغم می‌آیدچون یک روز دیگر هم با دوست داشتنت سر شد

عجیب نیست که دست‌هایتهجوم عمیق آرامشند هنوزعجیب نیست که همیشهبا آن چشم های آشنامرا می‌بری به روشنی

با جریان طبیعی فصل‌هاهر لحظه درخشش نور جدیدی‌ستطبیعت همانند مادر ماستکه حجاب سبزیهمیشه آن را پوشش می‌دهدزیبایی می‌رقصد، زندگی سکوت می‌کندتا به تماشای هر آن‌چهمادر ما می‌گوید گوش بسپاردبا جریان طبیعی فصل‌هاهر لحظه درخشش نور جدیدی است

شعر بلند آرامش

صدای موجت ای دریا!برایم شعر زیبایی‌ستپر از راز و پر از لذتهمانند معمایی‌ستصدف می‌ریزی از خوبیبه روی ساحلت هر روزو بوی تازه می‌گیرداز این خوبی، دلت هر روزدر آغوش تو ماهی‌هاتمام لحظه‌ها شادندبه زیر آب و روی آبهمیشه شاد و آزادندپرستوهای دریاییکه خیلی عاشق موجندنشسته گاه بر ساحلو گاهی نیز در اوجندتو ای دریا! برای مابخوان شعر قشنگت رابه روی ماسه جاری کنصدای رنگ رنگت را

زندگی پنجره‌ای باز، به دنیای وجودتا که این پنجره باز است، جهانی با ماستآسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماستفرصت بازی این پنجره را دریابیمدر نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیمپرده از ساحت دل برگیریمرو به این پنجره با شوق سلامی بکنیم

آرامشت مسری‌ستآن‌قدر که سرایت کرده‌استبه پیراهن سفیدتبانولحظه‌ای بایستمقابل بادتا با اهتزاز پیراهنتدنیا از جنگ بایستد

هیچ دقت کرده‌اید؟هیچ چیز در طبیعت برای خود زندگی نمی‌کندرودخانه‌ها آب خود را مصرف نمی‌کننددرختان میوه خود را نمی‌خورندخورشید گرمای خود را استفاده نمی‌کندگل عطرش را برای خود گسترش نمی‌دهدزندگی برای دیگران، قانون طبیعت است.پس گذشت و فداکاری قانون طبیعت استبی‌قانونی کنی از انرژی مثبت اطرافت محروم خواهی‌شد!آرامش داشته باش و عاشقانه زندگی کن

خدایا دانشی ده، غم نگیرمبده آرامشی، ماتم نگیرمخدایا از شهامت بی‌نصیبمشهامت ده که آرامش بگیرمخدایا این تفاوت بر من آموزکه در گمراهی مطلق نمیرم

شعر تک بیتی آرامش

هست در سرگشتگی آرامش صاحب‌دلان

نیست بی گردش وجودی شعله جواله را

زندگی همین کوه رو به ‌روستاین سپید سربلنداین نشانه شکوهمنداین که تا هنوز و تا همیشهبا زلال آسمانگرم گفت‌‌وگو استزندگی همین بچه‌های کوه و درهاین هماره مردم نجیبزندگی همین هوای حیرت استآن جوانه‌ای که چشم بستهبی‌قرار فصل فرصت استاین اشارهاین بنفشه‌ای که می‌رسدآن بهانه‌ای که بر بنفشهتاب می‌دهدزندگی همین تبسم طبیعت استمحمدرضا عبدالملکیان

چه زیباستزندگی کردن با امیدنه امید به خودکه غرور است!نه امید به دیگرانکه تباهی است!بلکه امید به خداکه خوشبختی و آرامش است

روی در میخانه کن آرامش دل‌ها ببین

عالمی را فارغ از اندیشه فردا ببین

زندگی آرام است، مثل آرامش یک خواب بلندزندگی شیرین است، مثل شیرینی یک روز قشنگزندگی رویایی است، مثل رویای یکی کودک ناززندگی زیبایی‌ است، مثل زیبایی یک غنچه‌ی باززندگی تک تک این ساعت‌هاست، زندگی چرخش این عقربه‌هاستزندگی راز دل مادر من.زندگی پینه‌ی دست پدر است، زندگی مثل زمان در گذر است…

برای خوشبختی و آرامش باید؛توکل به خدا داشتبه وسعت عالمتفکر مثبت داشتبه تعداد هر فکرتدبیر مناسب داشتبه تعداد هر اقدامصبر و تحمل داشتدر کل مسیر زندگی

زندگی خواهی نخواهی می‌گذردبا شادی‌های وصف ناپذیردر دل عمیق‌ترین دردهازندگی نه سخت و نه آسانزندگی، زندگی استآن‌چه سختش می‌کند، سخت‌گیری ماو آنچه آرامش می‌کند، آرامش ماستدلت آرام باشد، زندگی را زندگی خواهی‌کرد

زندگی، سبزترین آیه در اندیشه برگزندگی، خاطر دریایی یک قطره در آرامش رودزندگی، حس شکوفایی یک مزرعه در باور بذرزندگی، باور دریاست در اندیشه ماهی در تنگزندگی، ترجمه روشن خاک است در آیینه عشقزندگی فهم نفهمیدن هاست

عجول نباش که بی‌صبری آرامش درونت را به یغما خواهدبرد،همه کارهایت را آرام انجام بده و آرام باشحتی اگر همه دنیا غمگین باشند و ناآرامو هرگز آرامشت را به قیمتی ارزان نفروش کههیچ چیز ارزشش را نخواهدداشت

دلم باران، دلم دریا، دلم لبخند ماهی‌هادلم اغوای تاکستان به لطف مستی انگوردلم بوی خوش بابونه می‌خواهددلم یک باغ پر نارنج، دلم آرامش ترد و لطیف صبح شالیزاردلم صبحی، سلامی، بوسه‌ای، عشقی، نسیمیعطر لبخندی، نوای دلکش تار و کمانچه از مسیری دورتر حتیدلم شعری سراسر دوستت دارم

عاقبتهمه‌ی مازیر این خاکآرام خواهیم گرفتماکه روی آن دمی به همدیگرمجال آرامش ندادیم

بر خود خیمه زنیم، سایبان آرامش ما، ماییمما وزش صخره‌ایمما صخره‌ی وزنده‌ایمما شب گامیمما گام شبانه‌ایمپروازیمو چشم به راه پرنده‌ایمتراوش آبیمو در انتظار سبوییم

خوشبختی و آرامش همین در کنار هم بودن‌هاست!همین دوست داشتن هاستخوشبختی و آرامش همین لحظه‌های ماست!همین ثانیه‌هایی‌ست که در شتاب زندگی گمشان کرده‌ایم.

گوش امن و دم آسوده و آرامش جانجمع در بزم حکیمانه خاموشان است

در نبندیم به نور به آرامش پرمهر نسیمرو به این پنجره با شوق سلامی بکنیم

ای باد سبک سار، مرا بگذر و بگذار!هشدار! که آرامش ما را نخراشی…

آرامش از درون به بیرون تجلی خواهدیافتهیچ‌کس نمی‌تواند آن را به تو یاد دهدهیچ‌کس نمی‌تواند آن را به تو ببخشدهیچ‌کس نمی‌تواند آن را از تو بگیردآرامش را تنها در خودت جست‌وجو کننه در جهان اطرافت

ما چنگیمهر تار از ما دردی، سودایی!زخمه کن از آرامش نامیراما را بنوازباشد که تهی گردیمآکنده شویم ازوالا نت خاموشی!آیینه شدیم، ترسیدیم از هر نقش.خود را در ما بفکنباشد که فرا گیرد هستی ما راو دگر نقشی ننشیند در ما…

❆❆❆

شب آرامی بودمی‌روم در ایوان تا بپرسم از خودزندگی یعنی چه؟مادرم سینی چایی در دستگل لبخندی چید، هدیه‌اش داد به منخواهرم تکه نانی آورد، آمد آن‌جالب پاشویه نشستپدرم دفتر شعری آورد، تکیه بر پشتی دادشعر زیبایی خواند و مرا برد به آرامش زیبای یقینبا خودم می‌گفتم؛زندگی راز بزرگی است که در ما جاریستزندگی فاصله آمدن و رفتن ماسترود دنیا جاریستزندگی، آبتنی کردن در این رود استوقت رفتن به همان عریانی، که به هنگام ورود آمده‌ایمدست ما در کف این رود به دنبال چه می‌گردد؟هیچ!

در تنهایی ابدیت به سکوت گوش فرا بده که دروازه‌ای بهسوی آرامش جهان است